ارزش گذاری تفرجگاه های طبیعی در مناطق روستایی (مطالعۀ موردی: پارک جنگلی چهل چای)

مطالعۀ حاضر به بررسی و برآورد ارزش تفریحی پارک جنگلی تنگۀ چهل­چای در استان گلستان از دیدگاه بازدیدکنندگان و عوامل مؤثر بر تمایل به پرداخت افراد با استفاده از روش ارزش­گذاری مشروط و پرسش­نامة انتخاب دوگانه می­پردازد. برای این منظور، با استفاده از 183 پرسش­نامه ای که بازدیدکنندگان تکمیل کرده اند، میزان تمایل به پرداخت افراد با به کارگیری الگوی لوجیت اندازه­گیری شد. نتایج نشان می­دهد که تمایل به پرداخت افراد برای استفاده از ارزش تفریحی پارک جنگلی چهل­چای با متغیرهای درآمد و تحصیلات بازدیدکنندگان رابطۀ مستقیم و با متغیرهای قیمت پیشنهادی، سن و جنس رابطۀ منفی معنادار داشته است؛ به طوری که با افزایش یک درصد در میزان مبلغ های پیشنهادی، احتمال پذیرش این مبلغ ها از سوی گردشگران 4/0 درصد کاهش خواهد یافت. متوسط تمایل به پرداخت پاسخ دهندگان برای استفادۀ تفریحی از پارک جنگلی 19724 ریال در هر بازدید به دست آمده است. با توجه به تعداد بازدید­کنندگان سالیانه، ارزش سالانۀ تفریحی بیش از 2 میلیارد ریال برآورد شده است. این نتایج، ضرورت سرمایه­گذاری سالانه در منطقه را برای افزایش تمایل گردشگران به دیدن و کسب درآمدهای گردشگری از این منطقه بیش ازپیش مشخص خواهد کرد.